Crossing New Zealand with our campervan

Even snel een blog over mijn eerste twee weken in Nieuw Zeeland. Op dit moment zitten we op de ferry op weg naar het zuidereiland. De afgelopen twee (en een halve) week hebben we met onze campervan het noordereiland over gecrost. De tijd vliegt echt voorbij en het is alleen maar genieten.

18 maart vlogen we vanaf Sydney naar Auckland. Daar sliepen we twee nachtjes in een hostel zodat we de stad konden verkennen. Om jullie niet te jaloers te maken zal ik in die blog ook maar wat minpuntjes noemen aan onze reis: het hostel genaamd The fat Camel. Wat een verschrikkelijk hostel. We sliepen op een kamer met een man die zo erg snurkte en het stonk in het hostel. Auckland verkenden we door middel van een fiets, heerlijk om dat weer is even te doen. We fietsten door en om de stad. Over de boulevard en op een hoge berg (mount Eden) zodat we een prachtig uitzicht over de stad hadden. De eerste week hadden we trouwens heerlijk weer. De korte broeken konden we gewoon nog aan en we genoten volop van het zonnetje. Ik ben in Auckland trouwens ook nog eventjes naar de dokter geweest. Ik had al meer dan een maand last van een vervelende verkoudheid en de neusspray ging maar niet werken. Achteraf had ik natuurlijk al veel eerder naar de dokter te moeten gaan. Ik bleek een bacterie in mijn voorhoofd te hebben en kreeg een antibioticakuurtje, de zelfde dag nog begon ik me al veel beter te voelen. Even 100 dollar afgetikt voor een tien minuten doktersbezoek, maar ach het werkte dus mij hoor je niet klagen.

Maandagochtend 10 uur konden we ons vervoersmiddel/woonkamer/keuken/slaapkamer voor de komende maand ophalen. Een prachtige lucky rental campervan, wat een plaatje. Na een instructie van 1,5 uur konden we toch echt op pad. Daar gingen we: vier meiden met hun campervan. Na een (korte) stop bij de winkels voor eten en praktische spullen konden we dan toch echt Auckland uit. Om nog eventjes verder te vertellen over onze campervan.. Ondertussen zijn we vaste klant bij de garage, omdat we hier al drie keer geweest zijn. Bezoek nummer 1 was voor de koelkast waarvan we dachten dat die niet werkte. Achteraf stond er een knopje niet aan, kan gebeuren zullen we maar zeggen. Bezoek nummer twee was een paar dagen later, het knopje van het raam was kapot en daardoor kon het raam niet op slot, best vervelend aangezien de campervan ook ons huis is. Het laatste bezoek was gisteren. ’s Ochtends hebben we al drie keer over de camping/parkeerplaatsen op zoek naar mensen met startkabels omdat de auto niet meer startte. Ondertussen ben ik professioneel auto starter met startkabels. De + moet naar de + en de – naar de – en daarna de auto starten en eventjes tien minuten laten draaien. De garage heeft ook dit voor ons gefixt en hopelijk was drie keer naar de garage genoeg. Verder doet ons waggie het prima hoor en is het best comfortabel. Ik slaap met Marieke boven en heb ongeveer dertig centimeter tot het plafond. Onder ons liggen Lisa en Lian en als we wakker worden moeten we eerst alles inklappen voordat we weer weg kunnen. Eén voor één komen we uit bed en kleden we ons om, de ander wacht buiten of voorin de auto. We slapen vaak op gratis campings en eens in de drie dagen zorgen we ervoor dat we een douche hebben. Deoderant is onze beste vriend .

Maar goed, Nieuw Zeeland is heel mooi. We genieten iedere dag van de mooie natuur die bijna iedere dag weer anders is. De tweede dag reden we naar Cape Reinga, het meest noordelijke puntje van Nieuw Zeeland. We deden hier een mooie wandeling en het was echt super mooi hier. Daarna reden we terug naar Pahia waar we een bootcruise deden door de Bay of Island. Ook echt weer super mooi en tijdens deze cruise zagen we onwijs veel dolfijnen. Deze zwommen met ons mee en sprongen steeds uit het water, echt een super gave ervaring. Na Pahia reden we door naar het Coronendel gebied waar we het hotwaterbeach bezochten. Op dit strand kon je een kuil graven waar dan warm (lees heet) water in zat. Wij waren op dat moment een beetje lui dus groeven zelf geen kuil maar lachten vriendelijk naar andere mensen die het wel deden en konden vervolgens deze kuil overnemen. Een ander hoogtepunt was Waitkato waar we in verschillende grotten gingen. We kregen een tour door deze caves en zag glowworms. In deze donkere grot zagen we allemaal kleine lichtjes wat dus glimwormpjes waren. De dag daarop was het tijd om naar de filmset van Hobbiton te gaan. De locatie waar de films van de Hobbiton en Lord of the rings is opgenomen. Ook dit was een tour, maar eigenlijk wilden we vooral een foto van de kleine schattige huisjes van de Hobbiton-inwoners. Daarna door naar Rotorua, een dorp gebouwd op vulkanische grond. Je zag overal kraters waar nog kokend water uitkwam en stoom vanaf kwam. In dit plaatsje stonk het ook overal naar rotte eieren. We gingen naar een park waar je al deze kraters kon bekijken en wat super mooi was. De meren die je hier zit hebben allemaal verschillende kleuren water door de vulkanische grond en ook de stoom die hier vanaf komt is echt indrukwekkend. In de avond deden we een tour en leerden we over de Maori’s. De oorspronkelijke inwoners van Nieuw-Zeeland, ze zijn ook wel bekend van de Haka. Als het rugbyteam van Nieuw Zeeland een wedstrijd speelt beginnen ze met de Haka. Het leukste aan de tour was dat er eten bij zat, we hebben ons helemaal volgepropt bij het buffet. Vervolgens zijn we door gereden naar Taupo, een mooie stad met het prachtige taupo meer. We sliepen deze nacht op een parkeerplaats aan het meer waar we aten met een prachtige zonsondergang. In Taupo is een indrukwekkende waterval waar we een wandeling langs deden. De volgende dag was het tijd voor een wandeling waar we al dagen naar uit keken. De Tongarario Alpine crossing. Een 19,4 kilometer lange, 7 uur durende wandeling over vulkanische grond. Ik hou niet onwijs van wandeling maar deze wandeling was echt fantastisch. Het was echt vermoeiend maar het was het zoveel waard. We klommen naar 2000 meter hoogte en het uitzicht was echt onwijs gaaf. Na de wandeling trakteerde we ons zelf maar op de mac Donalds als avondeten. Gisteren reden we naar Wellington en zagen we halverwege een windmolen staan. We reden het dorpje binnen en zagen een Nederlandse molen, winkel en restaurant. Dit maakt het reizen met de campervan zo leuk, deze spontane dingen. We aten een broodje kroket en kwijlden weg bij de Nederlandse artikelen. Helaas vonden we 9,70 dollar voor een pak de Ruijter hagelslag IETS te duur. De hoofdstad van Nieuw Zeeland is Wellington en deze stad hebben we gister bekeken.

De reis door het noordereiland zit er helaas al weer op en ik heb onwijs veel zin in het zuidereiland. De natuur in Nieuw-Zeeland is echt prachtig en heel indrukwekkend. De komende twee weken staan er nog veel dingen op het programma. De eerste twee weken was het echt nog korte broeken weer, helaas slaat dit nu een beetje om en hebben we de afgelopen dagen veel regen gehad en geven ze dit voor de komende dagen ook op. Niet echt gunstig aangezien we morgen wilden gaan kayakken bij onze Nederlandse vriend Abel Tasman in zijn park. We laten ons niet uit het veld slaan door een beetje regen. Met zijn viertjes hebben we het ontzettend naar ons zin en genieten we nog steeds van deze onwijs gave reis. Grappig is trouwens ook wel dat we toen we hier aankwamen 12 uur tijdsverschil hadden met Nederland, we zijn dus ECHT aan de andere kant van de wereld. Nadat jullie zomertijd kregen werd dit 11 uur en afgelopen weekend werd het 10 uur omdat het hier wintertijd is geworden.

Over 4 weken ben ik gewoon weer terug in Nederland en dat realiseer ik me iedere dag. Des te meer reden om iedere dag 100 % te genieten. Ik zie jullie over een paar weken in Nederland.

Heel veel liefs, Tessa xx

It’s time to say goodbye and start new adventures.

Afscheid nemen bestaat niet.. Maar toch weet ik dat de kans groot is dat ik mijn family heel lang niet ga zien. Ruim acht maanden nadat mijn avontuur begon is het tijd om afscheid te nemen. Mijn lieve familie waar ik zo ontzettend gehecht aan ben. Niet voor niks besloot ik om er 2,5 maand aan vast te plakken. Het liefst zou ik dit nu weer doen, vind het echt heel lastig om afscheid te nemen. Mijn hart zegt: blijf nog een paar maandjes, mijn verstand zegt dat ik toch uiteindelijk weer naar Nederland en aan het werk moet. Het gekke is dat ik daar ook weer onwijs veel zin in heb. Ik heb het onwijs naar mijn zin hier in Sydney en ik hou van mijn leventje, maar ik begin het nannylife wel saai te vinden. Ik begin de uitdaging een beetje te missen.

De nieuwe au pair is vorige week gearriveerd, Erin uit Canada. Afgelopen week heb ik haar ingewerkt en zij mag vanaf volgende week aan de slag. Morgenochtend vlieg ik namelijk naar Nieuw-Zeeland om samen met Marieke, Lisa en Lian voor een maand in een campervan rond te gaan trekken. We kijken hier met elkaar onwijs naar uit en hebben er super veel zin in. Na deze maand Nieuw-Zeeland vlieg ik samen met Marieke door naar Fiji om daar acht dagen bij te komen van ons avontuur. Daarna is het dan toch echt tijd om terug naar Nederland te komen. 29 april hoop ik veilig aan te komen op Schiphol.

Het laatste blog dat ik schreef is alweer zes weken geleden, net nadat ik terug kwam van het reizen langs de oostkust. De vakantie was snel daarna voorbij en de kids gingen terug naar school. Heerlijk om na zo’n lange vakantie weer terug te zijn in de routine van kids naar school; time for gym, beach and coffee. Ik heb nog wat leuke dingen kunnen doen in de weekenden. Wel merkte ik dat ik mij af en toe een beetje begon te vervelen, iets wat ik het eerste half jaar absoluut niet heb gehad. Ik denk dat dit komt omdat veel van mijn vriendinnen ondertussen weg waren en ik de meeste highlights van Sydney toch wel gezien heb.

Het eerst weekend van februari ben ik op de Hunter Valley wine tasting tour geweest. Om 10 uur ’s ochtends proefde ik mijn eerste wijntje om vervolgens om zes uur uitgeblust terug te zijn in Sydney. Naar bed? Natuurlijk niet. De laatste avond van een vriendin moest gevierd worden in de stad. De afgelopen weken ben ik trouwens veel uit geweest. tWaarom niet he?

Het weekend daarop ben ik wezen kanoën rondom Manly, dit was een heerlijke activiteit aangezien het die dag zo’n 39 graden was. Die avond ben ik naar een optreden in het Opera House geweest. We hadden op internet de goedkoopste kaartjes van dat weekend gekocht en hadden ons niet echt ingelezen waar we precies heen gingen. Was dus echt een mega leuke circus voor volwassenen show. Moeilijk uit te leggen maar een soort van Magic Mike? Niet verkeerd dus! Die zondag zijn we naar wet and wild waterpark geweest, best leuk.

Dan nog een keer een zondag dat we het geweldige idee hadden om naar Newcastle te gaan. We hoorden dat het leuk was en het was maar drie uur met de trein. Ik geef jullie één tip, ga nooit naar Newcastle, mega saai. Met elkaar hadden we het gezellig maar het enige wat we hebben gedaan is op vier verschillende plekken koffie gedronken, niks te beleven daar.

Dan regende het nog is een keer een heel weekend en hadden we bedacht om naar de Mermaid pools te gaan. Heerlijk gewandeld door de stromende regen en uiteindelijk maar omgekeerd en zeiknat in de auto gepicknickt en opgewarmd, mega groot succes haha. Dat weekend was er ook een Carnavalsfeestje georganiseerd door wat Nederlandse meiden, dat was gelukkig wel geslaagd!

Afgelopen week werden Marieke en ik uitgenodigd om Sydney bij nacht vanaf het water te zien. In een klein zeilbootje vaarden we langs de stad en onder de Harbour bridge, was echt een prachtig gezicht en een prachtige ervaring zo in mijn laatste week.

Nu is het vrijdagavond en vlieg ik over 12 uurtjes naar Nieuw-Zeeland. Het is tijd voor nieuwe avonturen en ervaringen. Ik weet dat dit blog een beetje kort is en mijn excuses voor dat. Ben met mijn gedachten al in Nieuw-Zeeland en moest me er echt even toezetten om dit blog te schrijven. Daarnaast is mijn leventje hier zo vanzelfsprekend geworden dat ik het lastig vind wat ik kan schrijven. Mijn volgende blog zal gaan over de avonturen van vier meiden reizend door N-Z in een campervan en zal vast iets avontuurlijker zijn. Ik ben bang dat er morgenochtend wel wat traantje gaan stromen wanneer Harry en Charlie mij uitzwaaien.

Bovenal ben ik onwijs dankbaar voor alles wat de boys en Lisa en George me hebben gegeven. Ze hebben me opgenomen in hun familie en ik voelde me hier 100 procent thuis. De laatste acht maanden genoot ik meer dan ik ooit had kunnen hopen. Nu is het tijd voor een nieuw avontuur. Ik ga snel naar bed zodat het sneller morgen is.

Xoxo Tessa

Jobs fill your pocket, adventures fill your soul

Weer tijd voor een blogje, geen saaie werkverhalen maar opnieuw reisverhalen. Vrijdag 13 januari was ik een half jaar op Australische bodem en aan het werk bij mijn lieve family. Een half jaar is voorbij gevlogen en wat ben ik blij dat ik een paar maanden geleden heb besloten om twee maanden langer in Sydney bij dit gezin te blijven. De schoolholiday is nog steeds in volle gang en omdat zij twee weken op vakantie gingen had ik ook twee weken vrij. Tijd om in twee weken het backpackbestaan langs de oostkust te gaan ontdekken. Ik heb twee geweldige weken gehad en genoten van alles, de twee weken zijn voorbij gevlogen.

Vrijdagavond 13 januari vertrok ik met mijn ingepakte backpack op mijn rug (en rugtas op mijn buik) als een echte backpacker. Op weg naar central station want vanaf daar vertrok mijn bus. Een zogenaamde hop on hop off bus die langs de hele oostkust rijdt en stopt op alle bekende plekken en steden. Om zeven uur ’s avonds vertrok de bus en de volgende ochtend om 9 uur kwam ik aan in Byron bay. Jullie snappen dat ik een heerlijke nacht heb gehad met heel veel uren slaap en ’s ochtends fris en fruitig uit de bus kwam (NOT haha). Maar goed, aangekomen in Byron met mijn backpack naar het hostel. In alle hostels kan je pas rond 2 uur inchecken, meestal kan je wel je bagage ergens in het hostel dumpen. Mijn eerste daagjes backpacklife waren echt even wennen en vroegen wat van mijn aanpassingsvermogen, wat een gedoe soms zeg. Maar goed, Byron Bay is prachtig. Ik maakte een mooie wandeling naar de vuurtoren, wat wel iets verder was dan ik dacht en hoopte. De dolfijnenkayak die ik had geboekt voor die middag werd helaas geannuleerd omdat er te veel wind stond. Maar ach, middagje slapen op het strand was ook niet verkeerd. ’S Avonds ging ik uit met twee meisjes die op dezelfde kamer als ik sliepen. De volgende dag had ik een dagtrip naar Nimbin, dit is een heel klein dorpje. Eigenlijk is het niet groter dan een straat en het is heel hippie-achtig. Daarna hadden we nog een bbq in het regenwoud. ’S Avonds ging ik weer uit, dit keer met twee Duitse vriendinnen die ik kende uit Sydney, zij waren ook aan het backpacken.

De volgende ochtend mocht ik weer verkassen: uitchecken in hostel, backpack inpakken, naar de bus lopen en inchecken in de bus.. Op weg naar Noosa.. een kustplaatsje ten noorden van Brisbane. Noosa is echt super leuk, een gezellig plaatsje waar ik echt een vakantie gevoel bij kreeg. Ik heb daar over het strand gewandeld tijdens de sunset, overdag geluierd op het strand, gewandeld in het national park, uitgeweest en een beetje geshopt. Twee dagen die voorbij vlogen,

En toen was het alweer tijd om naar Rainbow beach te gaan, weer een paar uurtjes in de bus dus. Rainbow beach is echt een super saai dorpje, amper een normale supermarkt en heel klein. Wel zijn er een paar hostels gevestigd omdat vanuit daar alle tours naar Fraser Island gaan. De dag voordat ik naar Fraser vertrok, was er een safety briefing. De dag erop vertrokken we voor drie dagen naar Fraser!

Fraser Island is werelds grootste zandeiland. Met een groepje van acht kregen we onze eigen 4wd jeep en reden we om de beurt op het eiland. Je hebt geen asfalt op het eiland en het was echt super gaaf om met een auto over het strand te crossen. Mijn auto is maar twee keertjes afgeslagen en we hebben de auto maar één keer te hoeven duwen. Was best weer even wennen om na een half jaar weer een schakelauto te rijden. Met de auto reden we naar verschillende bezienswaardigheden op het eiland. Zo zijn we naar champagnepools, lake mcKenzie, een oud gestrand schip, een rivier waar het water zo helder was dat we onze drinkflessen er konden vullen en een dr fish meer geweest. Vooral lake McKenzie was indrukwekkend, het water was zo helder blauw, echt prachtig. ’s Avonds sliepen we op een camping in tentjes (zonder kussen en matras), vrij primitief dus. We trokken veel met ons groepje van acht op en kookten ook met elkaar. ’s Avonds was het gezellig op de camping en dronken we een paar glaasjes goon. Goon is mega goedkope wijn uit een zak van ongeveer vijf liter, alle backpackers drinken het omdat het zo goedkoop is. Is het lekker? Ehm niet echt. Ik heb echt drie super leuke dagen en twee verschrikkelijke nachten gehad op Fraser Island.

Na Fraser Island kwamen we terug in het hostel in Rainbow beach en kon ik stiekem bij iemand op zij kamer douchen. Ik mocht ’s avonds namelijk direct de nachtbus in. Gebroken van Fraser heb ik boven verwachting goed geslapen in de bus. Ik had twee stoelen voor mijzelf en ik was zo moe dat ik van de 14 uur durende bus reis ruim 10 uur heb geslapen. Zo stijf als een hark stapte ik ’s ochtends de bus uit, aangekomen in Airlie beach. Na een ochtendje in Airlie beach verzamelden we bij de haven om naar de Whitsundays te gaan. Twee dagen en nachten op een boot met 32 andere backpackers. Wat was dit een geweldige trip; ik heb hele leuke mensen ontmoet en super mooie dingen gezien. Zo zijn we naar Whitehaven beach geweest, geen woorden voor hoe mooi dat is. We hebben daar gezwommen en op het strand gelegen, maar vooral heel veel foto’s gemaakt. Ook hebben we vanaf de boot gesnorkeld in he Great Barrier reef en heb ik opnieuw heel veel mooie vissen en een schildpad gezien. ’s Avonds zagen we de sunset vanaf de boot en dronken we weer goon. We sliepen met zijn alle onderin de boot krap en knus, maar eigenlijk heb ik echt heerlijk geslapen. Er was een super relaxte sfeer op de boot en ik heb echt twee topdagen gehad. Na afloop van deze trip bleef ik nog één nacht in Airlie beach. De avond nadat we terugkwamen was er een Whitsundays afterparty wat erg gezellig was. De dag erop was het tijd om weer te vertrekken.

Na een paar uurtjes in de bus kwamen we aan in Townsville waar we de ferry naar Magnetic Island namen. Eerlijk gezegd heb ik hier niet zo heel veel gedaan. Ik sliep in een mooi hostel en het was een mooi eiland maar er was niet super veel te beleven. Naast het hostel zat een wildlife park waar ik een foto met een koala heb gemaakt en onder andere een slang om mijn nek heb gehad. Foto’s komen snel! Na twee weken van Sydney naar Magnetic Island te hebben gereisd was het tijd om naar huis te vliegen. Thuisgekomen was mijn family ook weer terug van hun vakantie en was ik blij iedereen weer te zien.

Ondertussen is de eerste schoolweek ook weer voorbij en zitten we weer helemaal in het ritme. Het is alweer februari en veel andere au pairs die tegelijk met mij gekomen zijn vertrekken uit Sydney. Mijn laatste twee maanden bij mijn family zijn ook ingegaan. Ik geniet echt nog iedere dag van mijn leventje hier en de boys en lieve hostparents. 18 maart vlieg ik dan toch echt voor een maand naar Nieuw-Zeeland en natuurlijk heb ik daar ook super veel zin in. Terwijl jullie in Nederland hebben kunnen genieten van natuurijs heb ik een super mooie reis gemaakt waar ik nog lang aan zal terugdenken.

Lieve vrienden en familie, heel veel liefs van mij en tot snel xx Tessa

A december to remember

Het is alweer eind december. De kerstdagen zijn alweer voorbij. De kerst op het strand die ik zo graag een keer wilde meemaken is voorbij gevlogen. Momenteel zit ik in het vliegtuig terug naar huis vanaf Melbourne. Met thuis bedoel ik terug naar Sydney, maar dat begrepen jullie vast wel. De maand december was geweldig. Ik ben in de weekenden erg druk geweest en mag weer een paar gave dingen van m'n to do list wegstrepen.

Het eerste weekend van december was het sinterklaasweekend. Op die zondag deed ik mee met een oceanswimrace om Charlie, de jongste te begeleiden. Wat erop neer kwam dat ik achter hem aan moest zwemmen en de tweede helft hem moest duwen en op m'n rug moest nemen. Een vijf jarig kind op je rug in de zee zonder te zinken en ook nog is vooruit komen is best wel een uitdaging zal ik jullie vertellen. Maar super leuk om met hem te doen en Lisa was me erg dankbaar dat zij het water niet in hoefde.

Uluru: ‘de grote rode rots’ :Het weekend erop begon een dagje eerder voor mij. Op vrijdagochtend vloog ik met twee andere au pairs naar Ayers rock, het midden van Australië, zo'n drie uur vliegen. Een weekendje die grote rode rots in de outback bekijken. We waren met een tour mee en werden opgehaald bij het vliegveld. De groep bestond maar uit negen personen maar was eerlijk gezegd maar mwamwa, kon leuker eerlijk gezegd. Het vliegveld was trouwens super klein, nog kleiner dan Groningen volgens mij. De eerste dag zaten we lang in de bus en stopten we twee keer bij een benzinestation. Je kan daar uren rijden en niemand tegenkomen, er is dan ook echt bijna niks. Ik zou er echt voor geen goud willen wonen! We sliepen die nacht in tentjes vlakbij de Kings Canyon. 's Avonds nog even eten en kampvuurtje en toen snel naar bed. Om 4:30 ging namelijk de wekker om een flinke wandeling van drie uur te gaan maken. Fris en fruitig kwamen we daar aan en begonnen we aan de wandeling met zo'n twee liter water bij ons. Het moest wel zo vroeg want later op de dag is het te heet om te wandelen. Het was een super mooie wandeling en de Kings Canyon is echt prachtig. Daarna bezochten we nog wat bezienswaardigheden van de outback om eindelijk naar het hoogtepunt te gaan, Uluru. We zagen de zonsondergang waar de Ayers rock echt prachtig was en dronken champagne samen met zo'n 200 andere toeristen. Na de sunset gingen we nog naar the field of lights, in de middle of nowwhere een prachtige kunsttuin aangelegd van zo'n miljoen gekleurde lichtjes.

De volgende ochtend ging de wekker alweer om 3:30. Weer fris en fruitig begon ik de nieuwe dag in de woestijn. We wandelden om de Ayers rock heen terwijl de zon opkwam. Tenslotte bezochten we nog het Aboriginals bezoekerscentrum waar we wat leerden over de oudste stammen die daar nog steeds leven. Enkele Aboriginals hebben we ook gezien tijdens het bezoek aan de rock. Ze hebben een bijzonder geloof vind ik zelf. Zo zijn er speciale man en vrouw kanten van de Uluru en mogen ze elkaars kant niet zien. Ook zien er mythen over de rock waarvan ik niet weet of ik het allemaal moet geloven. Na dit alles gingen we moe maar voldoen terug naar het vliegveld. In het vliegveld alvast wat uurtjes slaap ingehaald want het was een druk maar vooral indrukwekkend weekend.

Ondertussen is de schoolholiday ook begonnen, de jongens hebben hier acht weken zomervakantie. Voor mij betekent dat af en toe wat meer werken en leuke dingen doen met de kids. Af en toe gaan ze een dagje op 'kamp', eigenlijk een dagbesteding zodat ik nog wel wat tijd voor mezelf heb.

Het volgende weekend bestond uit tijd doorbrengen met m'n vader. Vrijdagochtend haalde ik hem op bij het vliegtuig en in het weekend hebben we direct een hoop gedaan. Naast uiteten zijn we zaterdag naar Palm beach geweest en zondag met de Ferry naar de stad waar ik als tourguide hem de stad liet zien. Gedurende deze week deed ik tijdens mijn vrije uurtjes nog wat leuke dingen met hem. Echter als ik moest werken vermaakte hij zichzelf prima. Hij mocht George zijn mountainbike lenen en heeft Sydney en omgeving verkend op de fiets.

Melbourne: Tijdens de kerstdagen waren we in Melbourne en omgeving te vinden. De vrijdag voor kerst ging om 4 uur mijn wekker omdat we om 6 uur richting Melbourne vlogen. Daar aangekomen haalden we direct ons super luxe slaap en vervoersmiddel in een op voor de komende vijf dagen en vier nachten. Ze noemen het een campervan maar het is eigenlijk een uitgebouwde auto. Papa voelde zich direct 30 jaar jonger en een echte backpacker. We hebben super leuke dagen gehad in Melbourne en omgeving, we hebben heel veel gezien. De eerste dag hebben we door de stad geslenterd. Melbourne is zo anders als Sydney, het is een veel oudere stad met veel meer cultuur en historie. Alle toeristische plekjes hebben we gezien. Vanuit de Euroka tower (300 meter hoog) hadden we overzicht over de hele stad, deden we een rondje centrum met een super oude tram en zagen we het beroemde graffitistraatje. ’s Avonds aten we in een super schattig straatje bij een Italiaan. Daarna gingen we terug naar de camping, ehm ik bedoel parkeerplaats waar we gratis konden slapen. Precies op tijd voor een super mooie zonsondergang. By the way, dit was de enige nacht waarin we op een parkeerplaats sliepen, papa vond het toch iets te goedkoop (en eng). De volgende dag vertrokken we naar Phillip Island waar we met kerstavond genoten van duizenden pinquins die uit het water kwamen lopen. Super schattig om te zien en we zagen ze later op weg naar de auto van echt super dichtbij. Kerstochtend bezochten we op Phillip Island een super mooi strand waar we natuurlijk ook even de kerst foto’s maakten. De hoofdreden waarom ik naar Australië wilde was om een kerstfoto op het strand te kunnen maken en dat is gelukt!

De volgende ochtend begonnen we aan de Great Ocean Road. Een 240 km lange weg die langs de kust ten westen van Melbourne ligt, bekend als de mooiste route van Australië. Dit stond dan ook echt heel erg hoog op mijn lijstje en ook deze kan ik eindelijk afvinken. De beaches en ocean is echt prachtig daar en ik heb volop genoten. Ik had mijn vader eindelijk leren links rijden, ik kon er dus heerlijk naast zitten terwijl hij ons rijdende huisje reed. De week daarvoor ben ik zijn taxichauffeur geweest dus ik was blij dat we de rollen konden omdraaiend zoals we in Nederland ook altijd deden. Hij rijdt en ik zit ernaast met mijn beentjes omhoog. We zagen de bekende twaalf apostelen (waarvan er nog maar 7 over zijn haha) en wat andere prachtige natuurwonderen. De London Arch, Grotto, Appollo Bay en het Campbell national park was allemaal super mooi. Ook zagen we een koala in het wild, naja wild was hij niet, hij zat rustig in een boom. Na twee dagen Great Ocean Road sliepen we ’s avonds weer op een leuke rustige camping, aten wat in een restaurantje en gingen op tijd naar bed. Ik heb boven verwachting heerlijk geslapen in een tot auto omgetoverde hotelkamer dicht naast mijn vader.

De laatste dag reden we ’s ochtends terug richting Melbourne. We bezochten nog het schattige Brighton beach, een strand waar tig super leuke gekleurde strandhuisjes op een rijtje staan. Vervolgens vertrokken we richting het vliegveld waar we nog een paar uurtjes over hadden. Lekker wat gegeten en eindelijk de expeditie Robinson finale kunnen terugzien. Want ondanks dat ik hier ben, ben ik dat keihard blijven volgen! Het weer in Melbourne was wisselvallig, we hebben twee dagen boven de 35 graden gehad, twee dagen een heerlijke bewolking en de laatste dag regen.

Nu ben ik weer lekker thuis, ik werk deze week ochtendjes zodat ik ’s middags wat leuke dingen kan doen met mijn vader. Komend weekend vindt de jaarwisseling plaats en mag ik gaan genieten van het prachtige vuurwerk hier in Sydney. December was tot nu toe echt een topmaand en een super afsluiting op het jaar 2016. Het jaar waarin ik mijn vertrouwde leventje afsloot en een ander avontuur ben ingegaan. Een avontuur waar ik tot op de dag van vandaag nog geen dag spijt van heb gehad. Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling en een 2017 waarin iedereen zijn dromen mag gaan najagen.

Cheers!

Tessa

p.s. Mijn 2017 begint tien uur eerder dan dat van jullie!

Life is a wave: catch it (and Santaklas)

Ongeveer twee weken terug nam ik me voor om een nieuw blog te schrijven, er kwam alleen helemaal niks van. Sorry, ik ben gewoon druk druk druk. Toch wil ik jullie graag weer een hele hoop vertellen. Zo ben ik drie weken terug op surfkampweekend geweest, is mijn moeder langs geweest en heb ik dit weekend piet gespeeld op het sinterklaasfeest van Dutchies in Sydney. De weken vliegen echt voorbij, het is alweer december. Klinkt nog steeds gek want ondertussen loop ik dagelijks in korte broek en lig ik toch wel meerdere keren per week op het strand.

Nog één week en dan begint de schoolvakantie voor de kinderen. Deze duurt maar liefst acht weken! Dit betekent voor mij meer uren maken iedere week omdat de jongens thuis zijn en de ouders de eerste zes weken van de vakantie gewoon moeten werken. Help, dit gaan lange dagen worden denk ik soms. Gelukkig hebben Lisa en ik al veel activiteiten voor de jongens ingepland en bedacht, zitten er wat feestdagen tussen en kunnen ze soms toch ook echt wel schatjes zijn. Na zo’n vier en een halve maand ben ik zo aan de jongens gehecht dat ik ze oprecht gemist heb als ik een weekend weg ben geweest. Ook al zijn het soms nog steeds draken en kan ik ze wel achter het belang plakken, hebben we ook echt een heleboel lol. Het zwembad in de tuin wordt flink gebruikt en de jongens vinden het super leuk als ik mee ga het water in, wat ik soms dan ook met alle liefde doe. Niet altijd overigens want het kan echt ijskoud zijn dat water (vind ik).

Maar goed, surfkamp.. Was echt een suuuuuper tof weekend. Voelde echt alsof ik op vakantie was terwijl het maar een weekend was. Op zaterdagochtend half acht werden we verwacht op het centraal station. Samen met twee Duitse au pairs en een Nederlandse au pair al uit Mosman gingen we op pad. We waren daar uiteindelijk met een groep van elf. We vertrokken met een klein busje en twee surfguides. Op Uminabeach hadden we onze twee surflessen. Ik had stiekem al een paar lessen gehad en probeerde dat geheim te houden zodat iedereen dacht dat ik natuurtalent had. Dit heb ik helaas niet, ook al kan ik nu echt wel een golfje catchen. We hebben bijna drie uur in het water gelegen en het ging echt wel goed. Ik merk dat ik makkelijk op de plank kan springen en dat dit me veel minder tijd en moeite kost dan andere. Ook het peddelen gaat lekker en mijn balans eigenlijk ook wel. Het enige waar ik echt 0 gevoel voor heb is timing. Ik ben bijna altijd te vroeg, voordat de wave komt sta ik al waardoor ik geen snelheid heb en eigenlijk direct weer val. Maar goed, ik heb er wel echt heel veel plezier in en het is een goede work-out, je bent kapot na zo’n lesje. Na twee lessen onderbroken door een lunch vertrokken we met de bus naar Port Stephens oftewel Anna Bay. Daar sliepen we in een hostel wat ook een camping was. Het zag er allemaal harstikke gezellig uit al blijft het natuurlijk wel een hostel en moet ik daar nog steeds erg aan wennen, bleh! ’s Avonds hadden we als groep een gezellige bbq en dronken we wat wijn me elkaar. Rond 12 uur gingen we (lekker) slapen want het plan was om de volgende ochtend om 5:30 de zonsopgang te gaan bekijken. En dat is gelukt. Fris en fruitig stond ik daar op het strand en het was erg mooi. Enige nadeel was dat er zo’n 1000 vliegen rondom me vlogen en ik daar lichtelijk door werd afgeleid. Terug in het hostel sliep ik nog heerlijk een uurtje en at vervolgens (hostel)ontbijt. Vervolgens gingen we sandboarden. Met twee jeeps reden we de woestijn in. Je hebt daar kilometers lange zandvlaktes. Welke kant je ook opkeek, overal was zand. Van een hoogte gingen we met boards naar beneden glijden. Echt super cool, en ging ook echt mega hard. Enige nadeel was dat je omhoog moest lopen, aan een lift ontbrak het daar nog. Nadat we dat een uurtje (in de hitte) hadden gedaan was iedereen het wel zat en gingen we met de jeep verder. We keken nog even bij de zee en zagen heel toevallig een groep dolfijnen zwemmen. Op de weg terug bleef de auto steken in het zand en moest hij met behulp van de andere auto een heuvel op getrokken worden. Na een kwartiertje was dit gelukkig gefixt en konden we terug in de auto’s. ’s Middags zijn we lekker gaan chillen op het strand, het was heerlijk weer dit weekend. ’s Avonds kwam ik kapot thuis maar wel met herinneringen aan een super leuke ‘mini’vakantie.

In de week erop is Fede, een vriendin die ik hier heb leren kennen vertrokken, terug naar Italië. De laatste weken nog veel leuke dingen gedaan en uitgebreid afscheid genomen. Haar au pair tijd zat er op en ze moest terug om te gaan studeren. Ik ben samen met haar naar Cairns geweest, heb de colorrun gedaan met haar en ging vaak met haar uiteten. Het is hoe het (au pair) leven is, maar blijft toch wel een beetje verdrietig. Ik ben zeker van plan om haar nog is op te gaan zoeken in Italië. Ondertussen leer ik ook nog steeds nieuwe au pairs/ nanny’s kennen, blijft hartstikke leuk, ook al zit ik hier alweer bijna vijf maanden!

Vijf december, oftewel Sinterklaas. Kennen ze hier niet, ondanks dat heb ik het natuurlijk wel gevierd. Mama had wat cadeautjes EN pepernoten EN chocoladeletters meegenomen, jeej!:) Van Laura had ik een sinterklaas-cd gekregen die ik in de auto afspeelde. Twee maanden terug zag ik op facebook een berichtje van de Dutchies in Sydney vereniging, ze zochten pieten voor het sinterklaasfeest. Afgelopen zaterdag was het dan zover en het was echt super leuk! Super veel Nederlandse kinderen die hier wonen tijdelijk of voor altijd waren gekomen. Super leuk was ook nog dat de zoon van onze ‘echte’ Sinterklaas, Sinterklaas was. De zoon van Bram van der Vlugt woont in Sydney en is hier al jaren Sinterklaas. Ik vond het leuk om deel uit te maken van de organisatie van een Nl feest. Het was wel echt mega heet met die zwarte schmink, legging en warme kleding aan met zo’n 30 graden. In Nederland is het net ietsjes kouder had ik begrepen? Zondag hebben we in het park met een groep Nederlandse au pairs het dobbespel gespeeld. Was ook hartstikke gezellig en leuk en zo had iedereen toch nog het Sinterklaasgevoel. M’n hostfamily heb ik het proberen uit te leggen maar die vonden het maar vaag. Santaklas noemen de kids hem, erg blij waren ze wel met het cadeautje dat ze kregen. Ze geloven hier heilig in Santa en vergelijken Sinterklaas met hem, of ze Santaklas geloofden weet ik nog niet zo zeker. Ik had vandaag een spoor van pepernoten uitgelegd wat uitkwam op hun schoen met cadeautje.

Nu gaan we toewerken naar kerst. Overal kerstbomen, verlichtingen, kerstmannen en sneeuwpoppen blijft nog wel een beetje onwennig met ongeveer 30 graden maar ik kijk er erg naar uit om dat te gaan ervaren. Ik wens jullie een fijne maand december en ik zal snel weer schrijven.

Liefs, Tessa

The once in a life time quote

Hallo herfstachtig Nederland,

Misschien hebben jullie wel in het nieuws gehoord dat er een paar weken geleden een Nederlands meisje overleden is in Australië door een auto-ongeluk. Dit meisje woonde ook in Sydney en was na haar au pair tijd gaan reizen, iets wat bijna alle au pairs doen. Dit heeft mij en veel vriendinnen van mij hier in Sydney veel laten beseffen. Ik ben heel dankbaar dat ik hier ben, maar besef ook hoe ver ik weg ben van de mensen van wie ik hou. Ik las de quote: ‘Give the ones you love wings to fly and roots to come back’. Mijn jongste boy zou zeggen: This is soooo true, dit zegt hij ongeveer 10 x op een dag. En één ding is zeker, ik kom zeker terug. Maar….

Dit weekend ben ik hier alweer vier maanden, wat eigenlijk zou betekenen dat ik al op 2/3 van mijn au pair tijd ben. Maar in plaats van half januari te stoppen bij mijn familie heb ik besloten dit tot half maart te willen verlengen. De tijd gaat zo snel en ik geniet zo van iedere dag, het voelt eigenlijk nog steeds als een vakantie van al bijna vier maanden. Half maart ga ik nog een tijdje reizen (naar Nieuw-Zeeland!!!) en dan hoop ik eind april toch echt weer thuis te zijn. De mogelijkheid om hier nu een paar maanden langer te blijven is zo much easier dan over een paar jaar weer zo’n soort avontuur aan te gaan. Het is once in a life time isn’t it?

Ik zei zojuist tegen George (mijn hostdad) dat ik het steeds lastiger vond om blogs te schrijven. Voor mij is mijn leventje zo normaal geworden. Zelfs Australische gewoontes die echt heel gek zijn worden voor mij normaal, oke niet allemaal. Ik zal er een paar noemen! 1. Je zegt hier niet alleen goodmorning, nee het is altijd: goodmorning, how are you? Het is dan wel de bedoeling dat je zegt: yes i’m fine, thank you, how are you? En niet een heel verhaal gaat ophangen. Zelfs de caissières in de supermarkt vragen het je. 2. Koffie take away, ga je natuurlijk niet thuis maken. Ik denk niet dat ik nog weet hoe het Senseo apparaat werkt als ik thuis ben. 3. Schooluniforms, ja zelfs dat begint te wennen. Ook al voelt het soms nog wel alsof ze 100 jaar achter lopen. 4. Blote voeten, oke dit went nog niet. Van het weekend kwam er nog een man de bus in, blouse, nette broek en blote voeten! 5. De sportleggings, veel mums lopen hier heel de dag in sportleggings. Alsof ze super sportief zijn.. Veel mums gaan ook wel naar de gym maar ik geloof er niks van dat ze iedere dag gaan. 6. Kan me even niks mee herinneren, maar misschien leuk als ik ieder blog een paar dingetjes noem. Heb ik ook direct wat om te schrijven.

Terugbladerend in mijn dagboek heb ik de afgelopen weken ook weer leuke dingen gedaan.. Ik heb een paar prachtige wandelingen gemaakt met andere meiden in de buurt van Sydney. Langs de kust of juist in de bossen. Een coastwalk duurde mij en twee andere meiden een beetje te lang, we waren moe en er wachtte iemand op ons dus namen we een Uber (taxi). Ja ik weet het, een beetje lui haha! Ik heb weer een surfles genomen en kon nu echt wel twee hele golven catchen. Dit weekend ga ik op surfkamp, wiehoe i’m excited! In het weekend bekijken we veel stranden in de buurt van Sydney. Bekijken betekend natuurlijk ook daar lekker liggen en relaxen en soms zwemmen. Nu zijn er echt mega veel stranden dus zijn we voorlopig nog wel even bezig. Nog een reden dat ik hier maar verplicht wat langer moet blijven. Afgelopen weekend naar Watsons Bay geweest, echt prachtig daar zeg.

Het wordt ondertussen ook echt wel strandweer dus ben ik steeds vaker op het strand te vinden. Door de weeks heb ik echt het perfecte leventje (vind ik). Ik ga nadat ik de kids op school heb gebracht naar de sportschool, kom vervolgens thuis, doe even snel wat huishoudelijke taken (kan ik ondertussen ook in 15 min), ga naar het strand, kom terug en heb lunch en haal de jongens op van school. Wie wil er een wedstrijdje wie is het bruinst met me doen eind april?

Er zijn ook vrienden die ik hier ontmoet heb van wie ik afscheid moet nemen. Zo ging twee weken terug mijn vriendinnetje die het vlakst bij mij woonde naar huis. Super jammer want ik trok door de weeks veel met haar op. Over twee weken gaat er een andere vriendin naar huis. Ook super jammer maar dat is een beetje het travellife ofcourse. Zij woont in Italië, wel heel handig dat ik altijd nog is een keer een gratis slaapplek heb wil ik daar op vakantie gaan. Heel onwerkelijk is ook dat mijn familie alweer een nieuwe au pair heeft voor half maart. Heel gek om te horen hoe ze met haar aan het skypen waren en de ‘sollicitatie’ brieven te lezen. Ik probeerde natuurlijk nog aan te sturen op een nieuwe Dutchie maar helaas, het wordt een Canadees meisje. Zij zal begin maart komen en we overlappen elkaar één week zodat ik haar in kan werken.

Lieve mensen, stiekem mis ik jullie echt wel een beetje alhoewel ik ook steeds meer van het Aussie bestaan ga houden.

X Tessa

Hundred is a lot

Afgelopen weekend was ik hier alweer honderd dagen, tijd voor alweer mijn 8^e blog vanuit Sydney. Hundred, that is a lot. Soms moet ik mijn jongens hier wel is meerdere keren iets vragen. Ik zeg dan wel is: Come boys, let’s have a bath, i asked you three times now, that is a lot. De jongste antwoordt dan vaak: No it’s not! Hundred times, that’s a lot. Honderd nachten mag ik al weer bij mijn super lieve familie wonen. Ik voel me echt mega thuis hier en geniet echt van iedere dag. Na mijn vakantie in Cairns mocht ik weer vol aan de bak, de jongens hadden nog een week vakantie en de ouders waren weer aan het werk. Terugkijkend in mijn dagboek lees ik wat ik allemaal heb gedaan. In de vakantie had ik samen met Lisa (mijn hostmum) voor elke dag wel iets gepland. We hadden playdates, een birthdayparty, gingen naar de bios, naar het strand, naar Luna park (pretpark) en probeerden naar de Zoo te gaan. Helaas was laatstgenoemde dicht in verband met de 100^e! verjaardag van de dierentuin.

De jongens gingen weer naar school, waar ik erg blij mee was. Dit betekende mijn vrije tijd tussen 9 en 2 terug. Weer lekker naar de sportschool, lunchen, koffiedrinken, naar het strand of niks doen. Het weer wordt steeds beter wat betekent dat ik meer en meer op het strand te vinden bent. Even lekker twee uurtjes relaxen op het strand, heerlijk! In het weekend zoek ik ook steeds vaker het strand op, gezellig met andere meiden. Zo ben ik pas naar Palm beach geweest, heb ik de Manly to spit walk gedaan en ben ik twee keer naar Bondi beach geweest.

In de weekenden ben ik nog steeds lekker op stap. Vrijdagavond ga ik vaak uit, zaterdag gaan we meestal iets leuks doen wat betekent wandelen, naar de stad, iets bekijken of iets actiefs doen. Vervolgens ga ik ook vaak op zaterdag uit, voor diner, een drankje of een dansje. Zondag ga ik (bijna) altijd naar Hillsong om vervolgens ook weer iets leuks te doen. Vaak probeer ik op zondagavond op tijd terug te zijn zodat ik uitgerust aan de nieuwe week kan beginnen, dit lukt niet altijd hoor!;)

Na mijn trip naar Cairns is het travelvirus een beetje op me aangeslagen. Voor de komende maanden heb ik super veel leuke dingen gepland! Over drie weken ga ik een weekendje op surfkamp. Ik heb al twee lessen gehad, maar dat ga ik daar niet zeggen natuurlijk. Dan denken ze dat ik super veel talent heb, slim he! Na het surfkamp komt mijn moeder langs, haar in een paar dagen alles laten zien en lekker knuffelen. Vervolgens ga ik begin december een weekend naar de outback; Ayers rock. Slapen in de openlucht en ik hoop heel veel mooie dingen zien. Rond de kerst komt er nog meer bezoek uit Nederland, mijn vader komt me opzoeken! Tijdens de kerstdagen vliegen we voor vijf dagen naar Melbourne. Ik heb een campervan gehuurd en we gaan daar de great ocean road mee bezichtigen. Ten slotte ben ik bezig met mijn twee weken vakantie eind januari in te vullen. Ik wil dan graag een stuk van de oost kust gaan bekijken. Super veel leuke dingen in het vooruitzicht waar ik ook echt heel erg naar uitkijk. De combinatie van werken en tijd hebben om te reizen is voor mij perfect!

Ondanks dat ik hier zo geniet, vergeet ik jullie in dat koude kikkerlandje niet hoor. Ik skype nog meerdere keren per week met mijn familie en vrienden en word door iedereen op de hoogte gehouden van de laatste roddels. Ook het schaatsseizoen is ondertussen weer begonnen voor iedereen. Super gek en ook wel een beetje een dubbel gevoel. Ik vroeg mezelf af, mis ik het schaatsen nu eigenlijk? Toen een paar weken terug iedereen aan het trainen was in Inzell dacht ik, ja dit mis ik. Maar toen de week erop de Holland cup was kon ik mezelf het antwoord geven: Nee ik mis dit zo niet: de spanning en druk om te presteren. Ik hou het lekker bij mijn sportschool abonnement hier in Mosman. Ik doe twee keer per week de spinningsklas en train dan nog bij mijzelf één of twee keer, lekker squaten, hardlopen, planken en burpies doen. Voor een au pair hier in Aus ben ik echt super gedisciplineerd.

Lieve mensen, ik beloof jullie dat ik 100% doorga met genieten hier. Every week, every day, every hour, every moment. 100 days is a lot, maar.. ik heb nog zoveel momenten op naar uit te kijken.

Lots of love, Tessa

Jungle book and Finding Nemo: Holiday!

Hello people!:)

It’s schoolholidays! Voor mijn verjaardag afgelopen maand heb ik van mijn hostparents een vliegticket naar Cairns gekregen. Cairns ligt in de staat Queensland en in zo’n drie uur vliegen ten noorden van Sydney. Het was daar erg lekker weer (30 graden) en het is een stad waar veel te beleven is. Ik heb me dan ook een week goed vermaakt en was blij om meer van Australië te kunnen zien. Hieronder een reisverslag van mijn week in Cairns.

Zaterdagnacht 4:00 ging mijn wekker. Ik sliep vannacht bij Fede (vriendinnetje uit Italië) zodat we samen de taxi konden nemen naar he vliegveld. We hadden een topreis en kwamen om 9 uur in Cairns en een uur later in het hostel. Ja ik sliep in een hostel, waar een hoop backpackers zeiden dat dit een super goed hostel was moest ik wel even slikken. Na al ruim twee maanden in een super mooi huis te wonen was dit wel even slikken. Maar goed, ik leef nog en ben niet eens ziek na een week in een hostel geleefd te hebben. Nadat we aankwamen in de stad besloten we een auto te huren en naar Port Douglas te rijden en vanaf daar terug te rijden en op alle stranden even een kijkje te nemen. Het is daar echt prachtig!

Zondag hadden we een dagtrip geboekt naar het great barrier reef. Met een grote boot vertrokken we ’s ochtends. Na een uur varen waren we op de eerste spot en mochten we gaan snorkelen. Wat was dat gaaf, absoluut het hoogtepunt van mijn vakantie. We hebben uren lang gesnorkeld en super mooi koraal gezien, mega veel vissen van alle soorten en maten. Hoogtepunt was dat ik Nemo en Dory heb gespot! Het is moeilijk om uit te leggen hoe mooi het great barrier reef is, maar het is echt prachtig. Kijk de film Finding Nemo of Dory nog is, want het voelde alsof ik midden in die film zat.

Op maandag hadden we een dagtrip geboekt naar het regenwoud. We bezochten mooie watervallen met een groep van ongeveer twintig, voornamelijk backpackers. We hadden een leuke groep en bezochten met een bus rivieren, watervallen, meren en stukken regenwoud. Tijdens zo’n dagtrip is eten inbegrepen. Samengevat zag deze dag er zo uit: bus, eten, zwemmen, bus, zwemmen, eten, bus, zwemmen, eten, bus, zwemmen, bus. Super leuk dus!:)

Dinsdag gingen we met een boot naar Green Island, dit is een klein eiland wat je in een half uurtje bewandeld, het is er wel erg toeristisch. Het voelde als het liedje op een onbewoond eiland maar dan zonder dat onbewoonde. We konden daar snorkelen vanaf het strand en volgden zo’n 10 minuten een super grote schildpad. Helaas is het koraal daar wel wat meer dood omdat het er zo toeristisch is. Halverwege de dag op het eiland moest Fede helaas terug, haar vliegtuig naar huis vertrok ’s middags, ze had maar vier daagjes vrij. Gelukkig ontmoette ik op mijn weg terug naar het hostel twee leuke (Nederlandse) meiden die net aangekomen waren en gaan backpacken.

Woensdagochtend werd ik opgehaald voor een tweedaagse dagtrip naar Cape Tribulation, dit ligt ten noorden van Cairns en is de echte jungle. Het was een paar uur met de bus, maar hadden gelukkig wat tussenstops. Zo kregen we een workshop van en over de Aboriginals inclusief de strepen op ons gezicht en zwommen we in een rivier. We hadden een boottrip door een andere rivier waar we krokodillen gingen spotten. We zagen er 4 zwemmen en liggen in de rivier. Het is een heel eng idee om te varen op een water waarvan je weet dat er krokodillen zijn. Daarna waren we in de echte jungle, geen telefoon bereik voor 24 uur en slapen in een strandhuis zonder internet. Je kon niet zwemmen in de zee want er zaten krokodillen en ze maakten ons bang met vogels groter dan een meter. Ik vond het super spannend om hier een nacht te slapen en voelde me ook wel een beetje alleen. De groep was geen echte groep en bestond uit veel tweetallen. Ik trok wat op met twee Engelse meisjes maar had geen echte klik met hen. De volgende ochtend maakten we een wandeling naar een riviertje en zwommen. Hier waren gelukkig geen krokodillen, in ieder geval, dat zeiden ze. Rond de middag werden we wee opgehaald door de bus en reden we met wat korte stops weer terug naar Cairns. Blij om weer terug te zijn in de bewoonde wereld!

Vrijdag was mijn laatste dag en besloot ik wat winkels te kijken, lunchte ik met wat Nederlandse meiden en had ik verder een relaxte dag. Hier was ik wel aan toe want dit was de eerste dag dat ik niks deed deze vakantie. Vrijdagavond bracht ik door met de twee meiden die ik eerder deze week ontmoet had. Na een week slapen in een hostel was ik er een klein beetje aan gewend maar verlangde ik toch nog wel erg naar mijn huis. Met mijn huis bedoel ik natuurlijk Sydney. Maar goed, voorlopig was ik daar nog niet want eerst stond er nog een dagje vliegveld op me te wachten.

Zaterdagochtend 5:00 ging mijn wekker. Met een shuttle bus was ik om 6 uur op het vliegveld. Hier moest ik nog erg haasten want ik was op het verkeerde vliegveld, ik had een internationale vlucht en was op de nationale luchthaven. Maar goed, op tijd ingecheckt stond ik bij mij gate te wachten, ik zou om 7:35 vliegen. Dit werd uiteindelijk zo’n 11 uur later. Er was niet genoeg personeel aanwezig dus werd de vlucht 9 uur vertraagd. Dit was mijn saaiste dag tot nu toe in Australië.

Na zondag nog een dagje alleen thuis te zijn geweest kon ik maandagochtend eindelijk mijn jongens weer knuffelen. Stiekem had ik ze toch wel een beetje gemist! Maandag was ik nog vrij omdat het public holiday was en de ouders nog vrij waren. De kinderen hebben nog een week vakantie, we gaan leuke dingen doen deze week en genieten van het lekkere weer wat steeds beter wordt. Ondertussen is het negen uur tijdsverschil met jullie want de zomertijd is hier afgelopen weekend ingegaan.

Vol frisse moed na een heerlijke vakantie ga ik hier weer aan de slag.

Liefs, Tessa